اثر خشکسالی بر کاهش کمی و کیفی آبهای زیرزمینی
مقدمه
یکی از واقعیت‌های تاریخی این است که در بسیاری از مناطق خشک دنیا، خاورمیانه، هندوستان، شمال آفریقا، آمریکای مرکزی و ... تمدن‌های پیشرفته کشاورزی ظهور یافته و پس از
شکوفایی فنا شده‌اند. به هر دلیلی که انسان‌های اولیه نواحی خشک را بر نواحی مساعد‌تر مناطق معتدله که دارای بارندگی‌های قابل اعتمادتری هستند برای تولیدات زراعی خود
انتخاب کرده باشند تردیدی نیست که آن‌ها مناطقی را برگزیده‌اند که توازن بین فعالیتهای خود و محیط آن بی‌نهایت ناپایدار است. متأسفانه منابع آب نیز معمولاً در جایی متمرکز است
که کمتر نیازی به آن است و در جایی متمرکز است که کمتر نیازی به آن است و در جایی که نیاز به آب وجود دارد آب کمتر است و در نتیجه توسعه منابع آب غالباً به بهای از بین رفتن
منابع قبلی امکان‌پذیر می‌باشد.
مسأله اساسی و بهره‌برداری از نواحی خشک همواره این بوده است که بتوان بین نیازهای انسان و توانایی تولید زمین توازنی ایجاد نمود و بشر به ندرت به این هدف دست یافته
است. از بین بردن پوشش گیاهی باعث تشدید فرسایش آب و بادی گردیده و فرایندی که معمولاًَ غیر قابل برگشت است آغاز شده است، در اکثر مناطقی که تولیدا زراعی براساس
آبیاری قرار گرفته عاقبت کار عواقب وخیمی نظیر کاهش ذخایر آبی به ویژه در سفرهای آب زیرزمینی و در نتیجه شور و باتلاقی شدن زمین‌های حاصل خیز و تبدیل آن‌ها به اراضی لم‌یزرع
بوده است.
اثر کمی خشکسالی بر آبهای زیرزمینی
آب زیرزمینی آبی است که در عمق نسبتاً متوسطی از سطح زمین درلایه‌های متشکله از مواد متخلخل جمع می‌شود و سطح بالایی منطقه اشباع را سطح ایستابی می‌نامند.
آب زیرزمینی مهم‌ترین منبع آب در مناطق خشک است و میزان آب زیرزمینی که در عمق کمتر از 800 متری زمین ذخیره شده حدود 3000 برابر مقدار کلی آبی است که در تمام
رودخانه‌های جهان جاری است و این مقدار با 000/304/140 کیلومتر مکعب می‌باشد. سهم کشور از این میزان 42ـ40 میلیارد مکعب ذخیره‌سازی و 30ـ25 میلیارد متر مکعب بهره‌برداری
می‌باشد.
...
<<<بیشتر مقالات سایت که اعضا به آن دستیابی پیدا می کنند با ذکر منبع می باشند.>>>
توجه: برای دریافت رمز مقالات باید به عضویت دهکده خاله فر درآمده باشید.
